Category: Onderhuids
-
Door kinderogen bezien
Een tijdje geleden alweer, was ik met het gezin en vrienden op pad. Een dagje Duinenzathe. Het was leuk, tegelijkertijd confronterend. Omdat het lijf niet meer kan wat het voorheen moeiteloos deed. Maar het was ook warm, dichtbij. Gezellig. Anders. Het ontregelde me — op de best mogelijke manier. De kinderen raasden in botsauto’s, luid,…
-
Ruimte om stil te staan
Soms kiest je lichaam een andere richting dan jij. Zonder overleg, zonder uitleg. Je kunt dan alleen nog meebewegen. Binnen de muren van mijn huis lukt het nog. Rustig, bedachtzaam, maar zelfstandig. Buiten zijn de grenzen hard. Zestig meter — dat is de straal van mijn wereld. Daarbuiten: een rolstoel. Dit lijf doet niet meer…
-
In stilte veranderde alles
Soms zijn er van die momenten die zich aandienen als klein, alledaags – een rugmassage op moederdag, een gebaar van liefde. Maar juist in dat gewone openbaart zich iets onverwachts. Het was zo’n moment dat voor mij het begin markeerde van een nieuw hoofdstuk. Niet eentje waar ik op zat te wachten, maar wel een…