-
Door kinderogen bezien
Een tijdje geleden alweer, was ik met het gezin en vrienden op pad. Een dagje Duinenzathe. Het was leuk, tegelijkertijd confronterend. Omdat het lijf niet meer kan wat het voorheen moeiteloos deed. Maar het was ook warm, dichtbij. Gezellig. Anders.…
-
Tussen regels en relaties: terug naar de verbondenheid
Er was een tijd dat we alles met elkaar deden. Niet omdat we daar bewust voor kozen, maar omdat het vanzelf sprak. Voedsel werd gedeeld, zorg was wederkerig, verhalen gaven richting. Bij jagers-verzamelaars was er nog geen onderscheid tussen leefwereld…
-
Ruimte om stil te staan
Soms kiest je lichaam een andere richting dan jij. Zonder overleg, zonder uitleg. Je kunt dan alleen nog meebewegen. Binnen de muren van mijn huis lukt het nog. Rustig, bedachtzaam, maar zelfstandig. Buiten zijn de grenzen hard. Zestig meter —…
-
In stilte veranderde alles
Soms zijn er van die momenten die zich aandienen als klein, alledaags – een rugmassage op moederdag, een gebaar van liefde. Maar juist in dat gewone openbaart zich iets onverwachts. Het was zo’n moment dat voor mij het begin markeerde…